තත්පරය

තත්පරව උන් ඔයා
මගෙන්
ඈත් වෙච්ච දවසෙ ඉඳලා

තත්පරයත්
හරියට
කල්පයක් වගේ

රැයේ සරතැස

රැයේ සරතැසින් දෙතොල මුදවා
උණුහුමක් සිහිලසක් නොදැනෙනා
හාදුවක් දී ඈ හැර ගියා

රැයේ කළුවරින් දෙනෙත මුදවා
හීනයක් හැබෑවක් නොපෙනෙනා
මිරිඟුවක් වී ඈ හැර ගියා

රැයේ තනිකමින් මසිත මුදවා
ප්‍රේමයක් විරහවක් නොහැ‍ගෙනා
හැඟුමක් තියා ඈ හැර ගියා

සැළමුතු ප්‍රේමී

අහස පුරා සැරිසරන නුඹේ
සිහිල සොයා ඇ‍දෙමි ළයේ
සිහින පුරා කවි ලියන මගේ
සසර පුරා පෙම් බඳිමි ප්‍රියේ

මදහස සලනා
නිල් නෙතු සඟළෙන්
සෙනෙහස ගෙනෙනා
සැළමුතු ප්‍රේමී

සරතැස නිවනා
මල්  පෙති අතරෙන්
පෙම්රස ගෙනෙනා
මිණිමුතු පියුමි

සිහිනය ද ඔබ

එක් රැයක දී
විඳපු
හීනය ද
නුඹ
මා
මුළා කරපු

සරසවිය

සංසාරේ මා ළඟින්
ඉන්නවා කිවු ඔයා
මන්දාරමේ හැංගිලා
ඇයි ගියේ තාරුකා

හන්තානේ කඳු මැදින්
වසන්තය ගෙනැවිදින්
යෞවනයේ හීනයන්
එළි කළා ආදරෙන්

මතකද එදා අපි
සිතු ලෙසේ පෙම් කළා

සරසවියේ කල් ගෙවා
වසන්තය පහු කරන්
යෞවනයේ හීනයන්
බිඳ වැටී ජීවිතෙන්

මතකද එදා අපි
දුක බෙදා වෙන් වුණා

තනුව

කවිය
අහිමි කර
ගීතයක් කළ
තනුව
නුඹ

මානවි

මානවි

මා හද නිම්නය අසලින් ගලනා

සුනිල නදී තෙර නුඹමැයි

මානවි

අහසේ සඳ සේ පින්සාරි

සයුරේ රළ සේ දඟකාරි

මානවි

මා හද දාහය නිවනා

සිහිල් සඳ කිරණ නුඹමැයි

මානවි

මානවි

මා නෙත කඳුළැල් නිවනා

සිහිල් දිය දහර නුඹමැයි

මානවි