මධුවිත

මධුසමය දා
නො ඉඳුල්
ගැහැනියකගේ
දෙතොලතර
පා කළෙමි
සරතැස

නො ලැබීම

අන්ධ මිනිසෙකු කිසි කලක
නො පතනු ඇත ඇසක්
දනී නම්
පෙනෙන ලොව තුළ
කෙරෙන ජඩ වැඩ
බිහිරි මිනිසෙකු කිසි කලක
නො පතනු ඇත කනක්
දනී නම්
ඇසෙන දස අත
හැඬෙන දුක් හඬ
ගොළු මිනිසෙකු කිසි කලක
නො පතනු ඇත මුවක්
දනී නම්
මුවක් ඇති මුත්
කොතෙක් ජඩ වැඩ
අබිමුව
කෑ ගසා
එරෙහි වන්නට
නො හැකි බව

පරණ පෙට්ටගම

කාලයකට පස්සෙ
දූවිලි වැකුණු
පරණ පෙට්ටගම
ඇර බලන්නට
සිත් විණ

ඒ සඳ
පුස්කොළ පොතක
බැඳි අකුරින් ලියවුණ
නුඹෙ යි මගෙ යි
ආදරයෙ
ඉපැරණි කථාව
මුණ ගැසිණ

ඇතැම් තැන්
මැකී ගොස් ය
තවත් තැන්
වේයන් විසින්
පහුරු ගා තිබිණ
එහෙත් එහි සුවඳ
තවත් එලෙස ය

මොහොතකට පසු
පරණ පෙට්ටගම
වසා දැමිණ
පුස්කොළ පොත
නිදන් කොට
ඒ මත
අලුත ගත් පොත
බරට තැබිණ

ආවස්ථික පිරිවැය

තේරිමක් කළ යුතු ය
නුඹ හෝ ඇය අතරින්
කැප කළ යුතු ය
ඉන් එක් අයෙක්
සපුරා ගනු වස්
අසීමිත හැඟීම්

දුක සැප

රළු පිඩැලි නැති
සමතලා බිම් ද
උස් ව නැගුණු
කඳු මුදුන් ද
සිසිල ගෙන හමන
වා රැළි ද
මඟ අහුර හැපෙන
වා සුළි ද
චණ්ඩ
හිරු රැස් ද
සෞම්‍ය
සඳ රැස් ද

දුක සැප මිටින් ගත්
ජීවිතය
හැර දමා
යා හැකි ද

මැඬියා

මඩ වලක
සුපිපුණ
නෙළුමකට

නො හැකි ද
පෙම් කරන්නට
මැඬියෙකුට වත්

සොඳුරු ගීයක්

අපට ගැයුමට
විරහ ගීයක්
ලියවිලා නැත
මේ ලොවෙ

මා පියෙකු කළ
ඔබ මවක කළ
පුංචි පුතු හට
ගයන්නට
ළමා ගීයක්
ලියවිලා නැත
මේ ලොවෙ

බිඳුණු හිත්
යළි හදන්නට හැකි
සොඳුරු ගීයක්
ලියවිලා නැත
මේ ලොවෙ

දික්කසාදය

ගත වුණු දෙවසර තුළ
එක ම නිවසක ගත වුණ
නීතියෙන් වෙන් කළ
නාඳුනන ජීවිත
නිමා කෙරුවෙමු
කසාදය කටු ගා දමා

සංසාරගත බැඳීම
ආත්මගත ප්‍රේමය
සුනු විසුණු කළ
ගැහැනිය
මම නුඹට
වෛර නො කරමි

ඔව්!

ඒ වෙනුවට
මම නුඹට
හෙටත්
ආදරය කරමි

වෙන්දේසිය

හැකි වේවි ද
මිලට ගන්නට
මා සතු
මනුෂ්‍යත්වය

දහසකට
ලක්ෂයකට
කෝටියකට
නැතිනම්
ඉහළ ම
ලන්සුවකට