දුම්රිය නැවතුමේ
බංකුවකට බර වී
ඈතින් ඇදෙන
දුම්රිය දෙස
නෙත් යොමා සිටියෙමි
නුඹ එතැයි
වෙනදා මෙන් ම
මා අසුන් ගෙන හුන්
තුන්වන මැදිරිය පාමුල
දුම්රිය නතර විණ
ඒ ඇසිල්ලට
සිතත් රැවටිණ
නුඹත්
මා අද්දර ලෙස ම
එහෙත් මොහොතකට පසු
තිරිංග මුදවා
දුම්රිය ඉදිරියට ඇදිණ
මා පසු කර
එ දවස
නුඹ මගෙන්
සමුගත් ලෙස ම
පීලි කිසිදා
හමු නො වන බව
සපථ කර
No comments:
Post a Comment