අහෝ මෙහෙව් රටක්
නැත එහි මිනිස් පුළුටක්
පෙර දවස මුතු ඇටයක්
අනේ අද කඳුළු කැටයක්
එක ම අම්මෙක්
පයෝධර යුග
ගලවා ගෙන යති
එකෙක්
කිරි දොවන්නට බැහැ
ඉතින්
තවකෙක්
උගුලා ගෙන යති
ඇගේ ලිංගය
දරුවන් වදන්නට බැහැ
තවත්
හදවත පළා
දකුණු පස එකෙක්ට
වම් පස තවකෙක්ට
යුද වැදී
බෙදා වෙන් කර ගත්
පසු ව
මිහිදන් කළ හැකි ය
අම්මගෙ මළකඳ
ඉතිකින්
එන්නත් කළ යුතු ය
මිනිසත් කමේ රුධිරය
සුන්නත් කළ යුතු ය
නො මිනිස් කමේ පිළිලය
රෝපණය කළ යුතු ය
ආදරයේ මල් පැළය
No comments:
Post a Comment