පුරුද්දට වගේ
තාමත් මං ඉඳගන්නේ
බස් රියේ පසුපස ම අසුනේ
මට ටිකක් ඉස්සරහින්
දකුණු පස අසුනක
නුඹ උන්නේ
නාඳුනන අයෙකුගේ
උරහිසට වාරු වී
ඵක අතක් ඔහුගේ
පිරිමදිමින් තිබුණා
වම්පසින් නුඹේ කම්මුලක්
මොහොතකට දැනුනේ
සියුමැලි බවක්
මගේ අතැඟිලි අතර
ගැහෙමින් තිබුණ
ඵ අැසිල්ලට
මතක පෙළක්
අැස් අග්ගිස්සට
මෝදු වුණා
ඵහි ම තනි වෙමින්
ඉන්න අතරතුර
ගමනාන්තයක
අැය ඔහුත් ඵක්ක
බැහැගද්දි
මං උන් තැන ම
නැවතිලා හිටියා
No comments:
Post a Comment