සිහින පොදි බැඳ
තව ම මග බලන් ඉමි
නුඹ ඵ්වි සහතික ව
නික්මෙන්න
මොහොතකට හරි පෙර
ඵක්වන යකඩ කට
හඬනගන්නට විය
අසුන් ගත් දුම්රිය
පිටත් වන්නට නියමිත බව
කවුළුවෙන් ඵපිටට
මුහුණ දා බැලිමි මම
නුඹ ඵ්වි දැ යි පමා වී හෝ
ඵහෙත් කෙමෙන් කෙම
දුම්රිය ඉදිරියට අැදිණ
අනන්තවත් හිතුණට
දුම්රියෙන් බැහ යන්න
මේ ගමන යා යුතු ය
නුඹ නැතත් සොඳුරිය
No comments:
Post a Comment