කොළඹ සිමෙන්ති බංකුවක් උඩ
යකඩ කළු ලාම්පු කණුවක් යට
ඉර බහින කලබල හැන්දෑ වරුවක
මතක ද බන් අපි ගිමන් හැරියා
කවි පොතක් ඵළිදැක්ක දවසක
මහපොළොව බෙදන උන් ගැන
උතුර දකුණ යා කරන හැටි
කවියො සහ උන්ගෙ කවි ගැන
අන්තිමට අපේ ජීවිතය ගැන
මතක ද දොඩමලුව ඉවර වෙන කොට
අන්තිම බස් ඵකත් මිස් වුණා උඹට
කලිසම් සාක්කුවෙ අහුමුලුවල තිබ්බ
අන්තිම සතේට අැදලත් යන්තමට
සෑහුණේ බීර ටින් දෙකක ගාණ ය
ඉතින් ඉන්පසු උඹේ හදවත
කඩා වැටුණා මගේ ළය පාමුලට
මතක ද අැය ගැන අාදරෙන් උඹ කියද්දි
මගේ දෑසක මෝදු වුණ කඳුළු බින්ද
ඵහෙම්ම ම මට නින්ද ගිහින් තිබුණා
ඵදා මට අහන්නට බැරි වුණ
අායේ අපි මුණගැහෙන දිනය කවද ද
පිළිතුරක් පුළුවන් වෙලාවක ලියාපන් මට
තවත් හවසක හම්බ වෙමු අපි
බීර බඳුනක් හිස් කරන්නට
No comments:
Post a Comment