Thursday, September 3, 2015
නුහුරු සිනහව
බොහො ම ඉස්සර
පුරුදු මුහුණක්
මගහැරලා යන්නට
බැරි ම මොහොතක
නුහුරු සිනහවක්
මවාගෙන දෙන්න ම
කොහොම දැ යි අැහුවෙ
මම යි පළමු ව
හොඳැ යි අෑ කියා
අැසු පැණයෙන්
නිරුත්තර වුණා මං
ඵදා වාගෙ ම
කියාගන්නට මට
තිබ්බ නම් ඉඩක්
ඔයා නැති කොට
දුකින් බව මම
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment