ජීවිතයේ එක නැවතුම් පළක
පහන් කන්දක් සේ නැගී
නුඹ ය කීවේ ළඟට වී දැවටී
ප්රේමය මුණගැහෙන බව
ඉතින් ඇදහුවෙමි නුඹේ බස
ජීවිතේ මාවත කියා දෙන
නැවතුම් පළක් පමණක් බව
දැනෙද්දි අතරමං විය මම
ඉතින් අතහැර යන්න නුඹ
අවසර ද සොඳුරිය මට
පහන් තරුවක් නිවෙස තුළ
නිදා නොනිදා හිඳි තව
No comments:
Post a Comment