කාලෙකට ඉස්සර
ඔමන්තේ මුරපොළ
නම් දරා සිටි බව අැත්ත
ඵක ම ඵක මව් කුස
බෙදා වෙන් කරන තැන ලෙස
සොල්දාදු පිරිවර
ඵදා ඵහි මුර කළ
නෙත් අයා සිටි බව අැත්ත
දැනගන්න සැක හැර
ගෙනෙනු දැයි බියකරු දෙය
ලෙයින් තෙත් වූ බිම
උදම් රණ ගී හඬ මැද
ගල් වුණා කඳුළු මලකඩට
මුර කපොල්ලක දොරටු
හැර ගන්න තව බැරි ය අගුළු
හිමි අහිමි සහසක් ජීවිත
කෑ ගසා නො කීවත් තාම
වැසිය යුතු නැත මුරපොළ
සහෝදර සුළඟකට වත් තව
හමන්නට බෑ මේ පොළොවෙ
No comments:
Post a Comment