අපට තිබුණේ වෙරළ ඉම
හමු නො වන්නට ය
වැටකෙයියා පඳුරක් ළඟ
මතක අසිපත් ඔසව ගෙන
සතුරු සේනා ඵ සේ වී නම්
මඟහැර යන්න තිබුණා අද
අපට තිබුණේ රඟහලක
හමු නො වන්නට ය
වේදිකා රංගනයක මැද
විසල් අත්පුඩි නිහඬ කළ
සිනා හඬ නුඹට ළෙන්ගතු
නො අසා ම ඉන්න තිබුණා
අපට තිබුණේ උයන් කොන
හමු නො වන්නට ය
රෝස මල් පඳුරක් උඩ
වැටුණ ඵක කවියක් ගැන
කිසි ම දවසක කිසිවකු
හෝඩුවාවක් නො අසන්න
No comments:
Post a Comment