නුඹ අයිති වන තෙක් ඔහුට
අපමණව පෙම් කරමි සඳට
කළුවර නිවී යනකම් රැයක
නොනිදාම සැනහෙමු මිහිර
දහවල නික්ම රෑ උදාවූ විට
යළි ඵන පොරොන්දුව පිට
ඉතින් නුඹ යන්න මා හැර
රැඳෙන්නම් මං නොයා දුර
පමාවී අා වස්සාන ඍතුවෙ
සීතලෙන් ගැහෙන මා ළය
අහසින් විත් සස්වාමික සඳ
රහසින් තවරන්න උණුහුම
No comments:
Post a Comment