පතා පිවිතුරු හදවතක් සසර සැරිසරා
පුදා පැහැසර සියපතක් සඳ කින්නරා
කළා අබිනික්මන් මහද දිනු පෙම්බරා
හැඬූ කඳුළෙන් හිඳින්නී මං යශෝදරා
උදා ළා හිරු ලෙස තිමිර පටලය පහා
දවා මා හද කිරණකින් සැතපුණු වහා
ගියා ඵ නමුත් සුපෙම්වත නැහැ තරහා
සාෙයා ඵමි නිවන්පුර සසර බැමි ලිහා
ඵදා වෙස්සන්තර සමඟ හිමයට වෙලා
සොයා ඵලවැල ළඟට වී සුව දුක් බලා
රුවා හැඩ සිරුරකින් කළ නමුත් මුලා
පබා වෙමි මම කුස නුඹට අාලය කළා
නුරා පියකරු දෙනෙත් යුග වෙහෙසවා
බලා සිටියෙමි පුතුන් අැකයෙහි හොවා
පමා වුව හිමියනි මගේ මේ හිත පහදවා
කියා දෙනු මැන නිවන් සක්මන සාදවා
No comments:
Post a Comment