දෙෙවය

මම ද නුඹ මෙන්
මේ ප්‍රේම අසපුවේ
විරහා දැහැන් මැද
සිත යොමා උන්නෙමි

ඉනික්බිති නො සිතූ දිනක
අපේ අැස් හතර නතර විය
ඵක ම ඵක තිරස් ඉරක
නතර විය යුතු ම තැන

ඔව් නුඹ කීවත් වගේ
දැන් දෙෙවය මම අදහමි