කර්මය

කලා භවන

ම’පියවර
නතර වූයේ
කලා භවනේ
කෙළවරක එල්ලෙමින් තිබූ

සිතුවමක් අබියස ය
එතෙක්
ඇවිද්දෙමි
පිංතූර ගොඩක් මැද්දෙන්

ඉක්බිති
සිතුවමේ
සියුම් රේඛා මත
සමපාත වන සේ
ඇගිලි තුඩු
ගෙන ගියෙමි
ඇගේ
දේහ හැඩතල
පිරිමදින අටියෙන්

ඉනික්බිති
අනවසර‍යෙන් ම
ඈ ළැම මත
ලිහිල්ව තිබූ
තන පට
උනා දැමීමි

........................

එ’විගස
දුටිමි
සිත්තරා පමණක්
එතුවක් දුටු
ඇගේ
පියවොරු යුවළ
කෙමෙන්
මා හද තුළ
ඉදි වෙමින් ඇත
කලා භවන

ප්‍රියාදර විජ්ජුලතා

ගිගුම් දෙයි
වැහි වලාවකට වහං වී
හෙණ හඬින් අකුණු සර
ගිනි පුපුරු වියරු වී
ලැගුම් ගෙන
ඉකි ගසයි
තැවුල් සෝ දුක්
සන්තාපයෙන්
වියෝග ස්මරණයෙන්
නෙත් කෙවෙනි තුළ
කදුළු කැට ඇත මිදී

ඒත් සොඳුරිය
මතක දෙවොලේ
අදත් නුඹ දෙවඟන
විජ්ජුලතා
මා ප්‍රියාදර විජ්ජුලතා

ආලකමන්දාව

ඉඩෝරයෙන් ඉරි තැලී ගිය
වැව් පතුලේ තවමත්
ඉදි කරයි ඔහු
ආලකමන්දාවේ අනුරුව

ගෙබිම මායිම් ලකුණු කර
සතර කොන නිදන් කළා
ආරක්ෂක මුට්ටි
දහඩිය කඳුළු උණු කර
කහවණු කැට වැළලුවා
පාදම යට

පෝරණුව තුළ
දැවෙයි මැටි ගුලි
ගිනියම් වෙමින්
ගඩොල් ගල්
බැ‍ඳෙයි එකින් එක
මේසන් අතින්

දිනක කුලිය
රු. 1500/=
කෑමත් බීමත් නැතිව

බිරින්ඳෑගේ කනකර සැරසිලි අනා
පොඩි එවුන්ගේ සුරතල් හසරැලි පෙරා
කපරාරුව අහවරයි උලා

        ඇස්තමේන්තුව

සිමෙන්ති කොට්ට - 50
වැලි කියුබ්            - 2
ඔක්කොම             - 52 යි

වැහි වලාවක දෙයියන්ට
කන්නලව් කළත්
බාර හාර වුණත්
කොතරම්
නැත වුනේ පලක්

කලු වැහි වලාවක්
අඳුරු කර අහස ම
වැවට ඉහළින්
නතර වී
කරවටක් වැව් දියෙන්
ගිලී ගිය’මුත්
වැව් ඉස්මත්තේ තවමත්
සෙවිලි කරයි ඔහු
ආලකමන්දාවේ පියැසි