නිදහසේ කිරුළ යැයි අප හිස පළන්
හැදෙන රට ගැන සිහින මවමින්
තුටු සිනහා ඉතිරෙන නෙත් අගින්
උන් නමින් කඳුළක්වත් නැහැ ඉතින්
කාසි සොයා අවතැන් තරුණියන්
වීදි පුරා ඇවිදිමින් නිදි වරමින්
යුද වැදි පොළොව මත තැනූ යහන්
වෙහෙස වී උන් ගත රතී කෙළියෙන්
සිවු දෙසින් මත් බිඟු සෙන් අවුදින්
නෙළා ගෙන යති මල්පැණි රිසි ලෙසින්
ප්‍රේමයේ නුපුරුදු හැඟුම් හිමි කර දෙමින්
උන්ගෙ සෙනෙහස පැන දුවයි පාන්දරින්
දිළිඳු බව උන් කර මත පැටවුයෙන්
යුද වැදුණු පොළොවේ උපන් මුත් පවින්
අත්වැල් ගැට ගැහෙන දා සැබෑ සාමෙන්
උන්ටත් බිම් කඩක් හිමි ය මහ පොළොවෙන්
No comments:
Post a Comment