තල් අතු මායිමට වහං වෙලා
මට එදා පෑ මදහස් නුරා
බස් රියෙ කවුළුවෙන් එබී
මං කළෙමි ප්රේම ආරාධනා
කටු මැටි බිත්තියෙන් එහා
සෙල්වරාජ් අප්පා ඉන්නවා
එපා කෝලම් මහත්තයා
ඈ පැවසීය හොරැහින් බලා
බස් රියෙ නික්මීම සන් කළා
ඇගෙන් සමු ගන්නට වුණා
ඈ වත බොඳ වී ගියා
මතකයන් පමණක් තියා
No comments:
Post a Comment