බටහිර අහසට
ඵ සඳ ඵසේ
පෑයුවේ අැයි දැයි
හරියට ම නො දනිමි
ගන අඳුරෙ ම අැවිත්
අරගෙන ගිය සතුට
රොන්මඩ බැඳුණ
තැන්වල තව ම
මම විමසමි
ජීවිතේ අපමණ
දුක්ගැහැට උහුලන
අැස්වලින් වෑස්සෙන
කඳුළුවල බර දන්න
නුඹ ම උරණ වුණ
ඵක ය මට දුක
ඉතින් පාන්දරක්
ගැන සිහින දකින
අවතැන් සිතකි
අද උරුම මට
No comments:
Post a Comment