රජ මැදුර පාමුලට වී
අනවරත ලෙස සුසුම්ලන ඈ
අහස් කුස තිමිර පට බිඳ
ජීවිතාබෝධය ලදිමි මම
නිදි යහන තනියට ගෙන
අහිංසක ලෙස සිනාසෙන පුතු
විදැස් සඳ අවදි වු රැය
අබිනික්මනට පිවිසියෙමි මම
සරස සැරිසරන මඟ
අනන්ත ව පෙරුම් පිරු සිත
වෙනස්කම් නොකළ මුත් ප්රිය
ගිහිගෙයට සමුදුනිමි මම
