උදම් ගී මැද
නුඹේ දෙණ තියා
සැමරුම් ය
සුදු හැඳ ගත් උන්
නො මද වරුණා
සුසුම් හී වැද
මගේ හද පුරා
ළතැවුල් ය
කඳුළු නෙත් විත්
ඵබෙයි පාරවා
පුත, විරුව
රණබිමක ළය පිදූ
පසට නුඹෙ ලෙය
පොහොරකි
මල් පිපෙනු අැත
ඵ පොළොව මත
ඉතින් හෙළමි
මේ කඳුළු අම්මගෙ
දියවර ලෙසින්
පසට උරා ගන්නට
No comments:
Post a Comment