Thursday, November 1, 2012

සමාධිය

පිනි තැවරුන මල් පෙති
කවුළුවේ පියැසි අතරින්
සුළගේ පාවී යයි
තරු කැට වසා ගත්
සඳ එළිය මැදින්
රාත්‍රි අහස ගෙවී යයි

නුඹට රිසි සේ වැතිරෙමි
යහන් තලය මත
ගන අඳුරට වහං වෙලා
සළු එකින් එක
උනා දමන්න

දෙතන දෙපුඬු
උස්ව සැලෙයි
දෙතොල් දෙතල
සෙමින් ගැටෙයි

එහෙත් මිහිර
නුඹ සමඟ
සල්ලාල වන්නේ
නුඹට පැවරුන
මගේ සිරුර ය
මේ රාත්‍රිය ම
හදවත ගෙවා දමන්නේ
ඔහු සමඟ
විරාගී සමාධියකි