Sunday, September 21, 2014

නිරාමිෂ අරණ

අර ඈත නිම්නය
නුඹට පේනව ද
එක යායට හීනියට
පිනි බින්දු රැදුණු
තණ පළස
එ අතරින්
සංවර ව ගලා බසින
පුංචි ‍‍දොළපාර
එ දිගේ ගැඹුරෙහි
එක පෙළට පිහිනන
මීන කැළ
උන්ගෙ දැඟලිල්ල
මොන තරම් අපූරු ද
එ සිතුවම

එහෙත් මිහිරිය
වසන්තය අහවර ව
හුදෙකලා මොහොතක
එ දසුනෙ අනියත බව
මෙනෙහි කොට
වඩමි විදසුන
නිරාමිෂ අරණක හිඳ

No comments:

Post a Comment