Wednesday, September 17, 2014

මධුසමයෙ මධුවිත

හිරුගේ දාහය ඉවස ගෙන
රාත්‍රිය පුරාවට සිහිලස ඉසියි සඳ

මතට තිත යැයි කියපු රටක
තබෑරුම් නම් ඕනෑ තරමින්
ගුණේ අයියගෙ මුළු ජීවිතෙ ම
මධුවිතට කලවම් වෙලා

රෑ දෙ ගොඩ වෙන තෙක්
මිතුරු කැළ පිරිවරා ගෙන
මධු සාදයන් ය බොහෝ දින
බෝතලයක් අහවර කරන්නට
ගුණේ අයියට ගජ මිතුරන්ට
උවමනා නැහැ පැය ගණන්

ඇරපන් බන් අනිත් මූඩියත්

පදමට ම වැදුණු පසු
ගුණේ අයියා ජෝති වන්නේ
නො නවතින ගී වැල
ඔහුගෙ මුවගට පාත් වන්නේ

සද්දෙ ටිකක් අඩු කළා නම්
පුංචි කෙළී පාඩම් කරනවා ගුණේ

විමල අක්කා මාළු පිළි ගෙන
අඩවන් නෙතින් උන් පිරිමි මැද්දට ගෑටුවා
ඇසක් ඉඟි මරා ගුණේ අයියා
සිහින් ලෙස කම්මුලක් ඇගෙ මිරිකුවා

මල කෝලං

රවා ඈ හෙළා නො රිසුම් බැලුම්
හනික ගේ ඇතුළට රිංග ගත්තා

සාදය අවසන කවුරුත් ම ගිය පසු
ගුණේ අයියා ගෙට ගොඩ වෙලා
අගුළු ලා දොර පියන් ජනෙල්
විමලා ඇද ගෙන යහනට වැදී
ඇගේ සළු ලිහා නිරුවත මත
තැනින් තැන හාදු තිබ්බා
උණුසුම් ම තැන් කෙළවලින් තෙමුවා

ගැහැනියක සනසන්න
ගුණේ නම් උඹ සැබෑ හපනෙකි

විමල අක්කට කියවුනේ ‍ඉබේට ම ය

ඒත් රත්තරනේ ඉවස ගන්න බැරි උඹෙ
අරක්කු ගඳ ය එහි අපුල බව ය

හිරුගේ දාහය ඉවස ගෙන
රාත්‍රිය පුරාවට සිහිලස ඉසියි සඳ

No comments:

Post a Comment