මුළු ලොවට ම ඵළිය දෙන්න
හිරු මඬලට දුක කියමින් අම්මා
නහර දිගට පණනල පිඹින්න
කුස ගින්නෙ ම ලේ කිරි නිව්වා
කලු අහස ම නපුරු වෙද්දී
තරු දෑසින් කඳුළු අරන් අම්මා
අවර ගිරට ඉරගල හැරෙද්දි
අඳුර මැදින් ගෙට පියමැන්නා
මත්වුණ ඉර කරකැවෙන්න
රෑ යනකම් අැස් අඩවන් අම්මා
සෙවනැලි යට හඳ බලන්න
හඳසාවි ද නිදි කුටියට ඵබුණා
No comments:
Post a Comment