හතරැස් කළු රාමුවෙන්
උපැස් යුවළට යටින්
අැඳිණි හිනාවක් හීන්
පුරා අැගේ මීනනුවන්
ඵ් දෙස ම බලා උන්
මා දුටුව අෑ සැනෙන්
පියා ගත්තා දෙනුවන්
මා මගහරිනු රිසියෙන්
අැසිල්ලක් ගත වුයෙන්
නෙතු විදා අෑ රහසෙන්
මා සිටී දැයි සොයමින්
යළි බැලීය හොරැහින්
අතරමං වී අප නුවන්
ඵදා වෙලුණා අාලෙන්
උපැස් යුවළට යටින්
ජීවිතය තිබුණා ඉතිකින්
No comments:
Post a Comment