කල්පනාවක හිටියෙ මං ඇය ළඟට විත් පමාදැයි අහද්දී
මඳ සිනහවක් මවා ගත්තෙමි මම අසුන කෙළවර ඈට දී
නිදහසට තතු කියයි ඈ දැන් මුව දෙනක ලෙස තුරුළු වී
කාලෙකින් අපට මහගෙදර යන්නත් බැරි වුණානේ සිරී
අම්මා අප්පච්චිත් මඟ බලන් ඇති දැකගන්න ඈ කියද්දී
ඵහෙ ම නම් මේ සති අන්තයේ ගමට යමු නගරෙන් මිදී
මගේ බස ඇසී ඕ ඉගිල්ලෙන්නට හදයි කිරිල්ලියක සේ
පුතත් දැන් පාළුවෙන් ඇති ගෙදරට වෙලා පන්තිය ඇරී
නංගියෙක් මල්ලියෙක් වත් හිටිය නම් සෙල්ලම් කරද්දී
ඵහෙම නම් තව පැටියෙක් හදමු අපි කැමති ද මං අහද්දී
තාම මනමාල හිත වෙනස් නැති බව ඈ කියයි කෝල වී
මාසේ පඩිපත අහවරය ගෙට ගත්ත බැංකු ණයටම කැපී
අනෙක් වියදම් සියල්ල ම කැපේ ඇගේ පඩියට හිලව් වී
උදව් වෙමින් උහුලන්න මහ බර පිරිමියකු උර මත වැටී
සිහින ලෝකයක නො වේ ඇය මහ පොළොව මත හිඳී
සංසාරයේ හුරුපුරුදු ලෙස අපි පෙමින් බැඳී ඵනවා ඇති
දුකේ දිත් සැපේ දිත් ළඟින් ඉන්නවා මං සත්ත ම යි සිරී
දයාබර ගැහැනියකි ඈ නම් උතුම් ගතිගුණ වලින් හෙබි
ඇගේ වදනකින් ජීවිතයේ කටුකත්වය යයි ඉවතට ඇදී
No comments:
Post a Comment