Monday, March 14, 2016

අාදරිය නුඹෙ දෑස

නො දැනී ම සිව් වසක් කාලය ද ගත වෙලා
නො කියා ම යන්න හැකි නම් වෙන් වෙලා
පණ සේ ම රැක ගත්ත අතීතෙක තනි වෙලා
රහසේ ම සමු ගමු ද මිහිර අපි ගොළු වෙලා

සොඳුරුබර මල් දෙවැට මැද අප දෙඩු කථා
අලුත් සරසවි පෙම්වතුන් විත් අද මුමුණනා
මින් මතු ව ඵපා තවත් සරසවිය ගැන කථා
මතක හද අවදි කර කඳුළු බිඳු රැළි නංවනා

හිරිපොදට සමනල රෑන් අවාරෙත් වඩිනවා
උන් අතර සමනලිය නුඹ වේ ද සොයනවා
තෙල් බැම්ම මත හිඳ යුවළක අත වනනවා
අාදරිය නුඹෙ දෑස අැය තුළ ද මම දකිනවා

No comments:

Post a Comment