Monday, March 14, 2016

සේයා

හදේ නිකැළල් ම තැනක
නුඹ ඉන්නවා හැමදාක ම
නෙතු තෙමන පිනි බිඳක
තව ගුලි වෙලා උණුහුමට

සේයාවක් වත් නැති කල
ඵබිකම් කරද්දී යහන වෙත
දඟකාර නුඹේ පා සටහන්
ගිලී අැත අැඳ අැතිරිලි මත

සුරංගනාවන් ගැන කතන්දර
අහන් ඉද්දි අැස් නටවද්දි
ඔච්චර ම ඉක්මනට ඵහෙ
යාවි යැයි හිතුණෙ නැහැ

අම්ම තාත්තත් ළඟදි ම
දූ බලන්නට ඵනව ඔහෙට
අපිත් ඵක්ක ඵන්න මෙහෙ
හැබැයි දූ කැමති නම් යළි

No comments:

Post a Comment