තෙත් බිමක තුරු හිසක
මල් පිපෙති නොතියා සිදුරු
විල් තෙරක කෙටි දුරක
නිල් නයන දුටුවා ද සොඳුරු
තරු අැසක හුරු මතක
පිල් බිදෙති නොතකා පියරු
ගල් හිතක පෙම් කවක
සිල් බිඳෙනු දැනුණා ද නුහුරු
ළැම හසක උර හිසක
තොල් රැඳෙති හැරදා සලරු
වෙණ තතක වෙන තැනක
කල් රැඳුණු හමු වී ද පහුරු
No comments:
Post a Comment