Tuesday, November 21, 2017

රැයඅඳුර පෙම්කතාව

මන් කැමති අකැමති කතාවට
අැරඹුමක් පිළිවෙළක් නැතුවට
එය ගැටගසා කියන්නට නම්
මේ අකුරු හොඳටෝ ම මදි ය

මතකයේ අඩුවැඩිය පුරවන්න
විතරක් අැවිත් යන එන තරමට
අැය ගැන සඳහනක් වුව යම්
බිදුණු සිතකට දුරාවබෝධ ය

මළ දවසකට මල් පෙති පහ
සුවඳ විතරක් ශේෂපත කොට
එවන් වු නටුවකට තව නම්
හිතක් නැති බවයක් ඉතිරි ය

තරු පිරෙන හැටියට රැයට
හිත නිවන කවියක් හැරුණ ම
සඳ කිරණ මිස සසැඳිය හැකි
ගනඳුර මුදන කිසිවක් නැති ය

පුරුදු වුණු පසු තනිකමට
රැයඅඳුර පෙම්කතාවකි එවිට
කණාමැදිරියකුගෙ එළිය වුව
තැවුල් දෙන නිමිත්තක් ම ය

No comments:

Post a Comment